முதியவர் பூபாளன் ஆராச்சார் தன் குரல் திரட்டி ஆணையிட்டார் “ஒரே போடு
தல கொண்டயில போடு” முனியா…….?



என்ன கங்கனாரே!
முன்பகை எதுவும் தீர்க்க வந்தியளா ?
இல்லை உங்க அரசனுக்காக கொட்டாரத்து தாக்கோல் கேட்டு மிரட்ட வந்தியளா ?
“வாளெடுத்து வீராப்பு காட்டுரியரு மாப்ள"

இது உம்ம எடம் ஓய் வாரும் வந்து உட்காரும் என பரதவ வர்மன் அருகே வந்து
கையை பிடித்து இழுத்து போய் அங்கிருந்த கல் திண்டில் தன்னருகே உட்கார வைத்தார். கங்கனின் பதட்டம் தணிக்க பேச ஆரம்பித்தார்.

மாப்ள!
கேரளத்து நம்பூதிரிமாரும்
மதுரை நாயக்கமாரும்
பெர்சிய மூரினத்தானும்
முத்திசையும் தாக்கி நம் மூச்சடக்கி
அழித்தொழிக்க நினைத்தாலும்
தடையான மலையையும் உடைக்கும்
ஆழி பேரலையின் அம்சம்மடா
நாம இந்த பரதவர் பாண்டியர் வம்சம்மடா

ஏ.. மக்கா..... கங்கனா நீ…
எங்க மனசுல இருக்க வேண்டிய கங்கன் தாத்தாவிடம் தரகனாய் வந்து
அதுவும் பயந்தாங்கொள்ளி வீர ரவிவர்ம குலசேகர பெருமாள் ஆளாக வந்து …….. நினைத்தாலே கோவம் கோவமா வருது மக்கா...