Heritage Vembaru

அகநானூறு: 296

பாடியவர்: பேராலவாயர்

திணை: மருதம்

துறை: வாயில் வேண்டி சென்ற தலைமகற்கு வாயில் மறுக்கும் தோழி சொல்லியது.

சிறப்பு: பெரும் புகழுடையவனும் கொற்கைப் பொருநனுமான நெடுந்தேர்ச் செழியனை பற்றிய செய்தி.

(தலைமகன், வையை புதுப்புனலிலே பரத்தையோடுங் கூடிப் புதுப்புனலாடிக் களித்துத் திரிந்தான் எனக் கேட்டு ஊடல் கொண்டனல் தலைவி. அவன், அவளுடைய உறவை விரும்பியவனாக மறுநாள் வீட்டிற்கு வர, அதனை மறுத்து அவள் சொல்கின்றாள்.)

பாடல் வரி 8-13:

பல்மீன் கொள்பவர் முகந்த இப்பி

நாரரி நறவின் மகிழ்நொடைக் கூட்டும்

பேரிசைக் கொற்கைப் பொருநன், வென்வேற்

கடும்பகட்டு யானை நெடுந்தேர்ச் செழியன்,

மலைபுரை நெடுநகர்க் கூடல் நீடிய

மலிதரு கம்பலை போல,

அலர் ஆகின்று, அது பலர் வாய்ப் பட்டே.

விளக்கம்:

கடலுக்குள் சென்று பலவகையான மீன்களை கொணர்பவர்கள், பரதவர்கள், அவற்றுடன் வாரிக் கொணர்ந்த முத்து சிப்பிகளை நறவுக் கள்ளுக்கு விலையாகக் கொடுப்பவர்களான அந்த கொற்கை மக்களின் (பரதவர்களின்) அரசன் பாண்டிய நெடுந்தேர்ச் செழியன்..

இவன் தமது (அகுதையுடனான போரின்) வெற்றிக்கு பிறகு யானை படையுடன் கூடல் நகருக்குள் புகுந்து நீண்ட காலம் அங்கு தங்கி நாடாள்வது ஊருக்கெல்லாம் தெரியும். அதுபோல மற்றொருத்தியோடு நீ கொண்ட உறவு ஊருக்கெல்லாம் தெரியும் என்று சொல்லி தலைவி ஊடுகிறாள்.

மேற்சொன்னவைகள் மூலம் பாண்டியர்கள் கூடலை கைப்பற்றுவதற்கு முன்பு வரை மீன் வேட்டை மற்றும் முத்து எடுத்தல் தொழிலில் ஈடுபட்டு வந்த கொற்கை பரதவர்களுக்கு மட்டுமே அரசர்களாக இருந்து வந்தனர் என்பதனை ஆதாரபூர்வமாக அறியமுடிகிறது.

யார் இந்த அகுதை?

அகுதை என்பவன் கூடலை கடைசியாக ஆட்சி செய்த வேளிர் அரசனாவான்.

புறம் 347 வரி 5-7, அகுதை என்பவன் கூடலை ஆண்டதைக் கூறுகிறது.

அகுதையிடமிருந்தே கொற்கை பரதவர்களின் அரசனான பாண்டியன் நெடுந்தேர்ச் செழியன் அக்கூடலை கைப்பற்றி ஆட்சி செய்ய தொடங்கினான்.

புறம் 233 வரி 2-4, அகுதை சக்கராயுதம் வைத்திருந்தும் போரில் மாண்டதாக கூறுகிறது.

கொற்கை பரதவர்களின் அரசனான பாண்டியன் நெடுந்தேர்ச் செழியன் கூடலை கைப்பற்றி ஆண்டதை கூறும் அகநானூறு 296 பாடல் வரி 10-13 பற்றி ஆங்கிலேயர் காலத்திலேயே வரலாற்று ஆய்வாளரும், மெட்ராஸ் பல்கலைக்கழகத்தின் மூத்த தமிழ் பேராசிரியருமான ஐயா சிவராஜா பிள்ளை அவர்களும் தமது நூலில் விரிவான விளக்கத்துடன் இதை பதிவு செய்துள்ளார்.

பாண்டியர்கள் பரதவர் என்பதால் மீனவன் என்று அழைக்கப்படவில்லை மாறாக மீன் கொடியை உடையவர்கள் என்பதால் தான் மீனவன் என்று அழைக்கப்பட்டனர் என சிலர் கூறி வருகின்றனர். இவர்கள் கூறியது உண்மை இல்லை என்றாலும் கூட நாம் இவர்களின் கூற்றுப்படியே போவோம்.

முதலில் இரட்டைமீன் சின்னம் எந்த தமிழ் இனக்குழுவின் அடையாளமாக இருந்தது என்பதை அறிய முற்படுதல் வேண்டும். சங்ககாலத்துக்கு முற்பட்ட சிந்து சமவெளியில் பொறிக்கப்பட்ட கல்வெட்டுகளில் திங்கள் குலத்தவராகவும், இரட்டைமீன் சின்னத்தை தங்களது கொடியில் கொண்டவராகவும், மீனவர் என்று பெயர்பெற்றவராகவும் குறிக்கப்பட்டவர்கள் தமிழர்களுள் பரவர்கள் மட்டுமே.

பரதவர்களை குறித்ததான நான் மேற்கூறிய சிந்து சமவெளி கல்வெட்டு செய்திகளை ஸ்பெயின் நாட்டை சேர்ந்த உலகப்புகழ் பெற்ற தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளரும், வரலாற்றாசிரியருமான "ஹென்றி ஹெராஸ்" அவர்கள் தமது "மோகஞ்சதாரோ மக்களும், நாடும்" என்ற நூலில் பதிவு செய்துள்ளார்.

"ஆதிகாலம் தொட்டு மீன்கொடி உடைய மீனவர்களான பரவர்களின் அரசனே மீன்கொடி உடைய மீனவர்கோன் பாண்டியன்" என்பதனை ஆதாரபூர்வமாக நாம் அறியமுடிகிறது. எப்படி பார்த்தாலும் மீனவர், மீனவர்கோன் என்பது பரதவர்களையும் அவர்களின் அரசனான பாண்டியனையுமே குறிக்கும் என்பது தெளிவு.

००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००

Henry Heras, Mohenjo daro, the people and land Pg.715-16

உலக புகழ்பெற்ற பரதவர்களின் சங்கு குளித்தல்:

பரதவர்களின் முத்து குளித்தல் பற்றி பேசும் நாம் அவர்கள் செய்த உலக புகழ்பெற்ற சங்கு குளித்தலை பற்றி பேச மறந்து விடுகிறோம். பரதவர்கள் செய்த சங்கு குளித்தலை பற்றி ஆதாரத்துடன் காண்போம் .

தெற்கே வீரபாண்டியன் பட்டினம் முதல் வடக்கே நல்லதண்ணி தீவு வரையேயுள்ள இடைப்பட்ட பகுதியில் கடலில் சங்கு படுக்கைகள் அமைந்துள்ளது. சங்கு படுக்கைகள் கடலில் முத்து படுக்கைக்கும், பவளப்பாறைகளுக்கும் நடுவே அமைந்துள்ளது.

அக்டோபர் மாதம் முதல் ஜனவரி மாதம் தொடக்கம் வரை சங்கு குளித்தலுக்கு ஏற்ற காலமாகும். இக்காலத்தில் பரதவர்கள் கடலுக்குள் மூழ்கி அடியில் ஆழமாக சென்று சங்குகளை எடுத்து மேலே வருவர். பரதவர்கள் தாங்கள் கடலில் மூழ்கி எடுத்த சங்குகளை பரதகுல வணிகர்களுக்கு விற்று விடுவர்.

பரதகுல வணிகர்கள் சங்குகளை பெரும்பாலும் வங்காளதேசத்துக்கே ஏற்றுமதி செய்வர். பரதவர்கள் கடலில் மூழ்கி எடுத்த சங்குகளை கொண்டு வங்காளதேசத்தில் பெண்கள் அணிவதற்கான காப்புகள் செய்யப்பட்டது. இதுபோக வங்காளதேசத்தில் சங்குகள் கோவிலில் எக்காளம் ஊதவும் பயன்படுத்தப்பட்டது.

"ஜார்ஜ் ஷுர்ஹாம்மர்" என்ற உலக புகழ்பெற்ற வரலாற்று ஆசிரியரும், ஏசுசபை குருவானவரும் தமது "புனித பிரான்சிஸ் சேவியர் வாழ்க்கை வரலாறு" நூலில் இவற்றைப் பதிவு செய்துள்ளார்.

உலகில் வேறெங்கும் கிடைக்காத பால் சங்கு என்றழைக்க ப்படும் Turbinella pyrum வகை சங்குகள் மன்னார் வளைகுடா, பாக் ஜலசந்தி யில் மட்டும் தான் கிடைக்கும். இந்த வகை சங்கு தமிழர்களின் வாழ்வில் இரண்டற கலந்தவை. வீடுகளின் நிலைக்கதவுகளிலும், வீட்டு முற்றங்களிலும் பால் சங்கை பதித்திருப்பதை காணலாம். வீட்டு வளர்ப்பு பிராணிகளின் கழுத்திலும் கட்டியிருப்பார்கள்.

குழந்தைகளுக்கு பாலூட்ட இந்த சங்குதான். சங்க காலங்களில் சுப நிகழ்வுகளில் இந்த சங்கொலி முழங்கப்படும். இன்றும் நாட்டு கோட்டை செட்டியார் மங்கள நிகழ்வுகளில் சங்கொலி இசைக்கப் படும். பெருங்கோவில்களில் மூலவரின் அபிஷேகங்களில், பூசையின் போதும் சங்கொலி முழங்கும்

சமீபகாலங்களில் மரண நிகழ்வுகளில் சங்கொலிக்கப் படுகிறது. இவைகள் எல்லாமே வெண்ணிற பால் சங்குகள் தான். தெய்வங்களும் இந்த பால் சங்கு ஊதுவதை அவதானிக்கலாம். இந்த பால் சங்குகளை அறுத்து தான் வளையல்கள் செய்வார்கள். சங்ககால பரதவர் பெண்களும் இந்த சங்கு வளையல் அணிவர் அதனால் தான் நக்கீரர் சங்கறுப்பது எங்கள் குலம் என்றார்.

இந்த வெண் சங்கு வளையல்கள் திருமணமான சுமங்கலி பெண்களின் முக்கிய அடையாளம் வங்காள பெண்களுக்கும், சங்ககால தமிழ் குடிகளுக்கும். இவை அனைத்தும் இடது பக்க வாய்களை கொண்டிருக்கும். இதில் பத்து லட்சத்தில் ஒன்று மரபணு பிறழ்ச்சியின் காரணமாக வலது பக்கம் வாய் கொண்டிருக்கும். அது தான் புகழ் பெற்ற வலம்புரி சங்கு.

குருச்சேத்திரப் போரில் கௌரவ, பாண்டவ மஹா ரதர்கள்(War generals) ஆளுக்கொரு சங்கை வைத்திருந்தார்கள் TRUMPET ஆக உபயோகித்து போரை வழிநடத்த. அந்த ஒவ்வொருவரின் சங்கிற்கும் தனித் தனி பெயர்கள் உண்டு. உதாரணத்திற்கு அர்ஜூனன் சங்கிற்கு பெயர் பாஞ்ச ஜைன்யம்.

வலம்புரியின் இன்றைய விலை ஒரு கிராம் எடை ₹15000 முதல் 25000 வரை.

००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००

ஆதாரம்:-

St Francis Xavier his life his times Vol 2 Pg. 303-4

14 ஆம் நூற்றாண்டில் காங்கேயன் புலவர் எழுதிய வலைவீசி புராணம்(84) பரதகுலத்தவர்கள் குரு வம்சத்தை உருவாக்கிய விவரத்தை நமக்கு தருகிறது.

சேந்தன் திவாகரம் உட்பட அனைத்து நிகண்டுகளும் பரதர்களை குருகுலத்தரசன் என்றே குறிக்கிறது..

17 நூற்றாண்டில் நாஞ்சி வளநாடு கோவை குளத்தை ஆட்சி செய்த பரதகுல மன்னர் செண்பகராமன் காலிங்கராயனை பாட்டுடைத் நாயகனாக கொண்டு பாடப்பட்ட தமிழ் சிற்றிலக்கிய வகையில் ஒன்றான செண்பகராமன் பள்ளு அம்மன்னரை குருகுலபரதசாதியில் அவதரித்தவன் என்றே குறிக்கிறது.

கிபி 1841 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் பிரான்ஸ் நாட்டு ஏசுசபை பாதிரியார் பெர்டினாண்ட் மதுரையிலிருந்து எழுதிய கடிதத்தில்..'அடப்பன்'என்பவர்கள் பரதகுல தலைவர்களாக குறிக்கப்படுகின்றனர்(Joseph Bertrand,la Mission du Madure Vol III. Pg 279)

Dr. ஜே.பி. றட்லர் தமது அகராதியில் 'அடப்பன்' என்னும் பதத்திற்கு-பரவர்களுக்குள் வழங்கும் மகிமைக்குரிய ஒரு தானிகன் பெயர் என்று குறிப்பிடுகிறார்.

17 நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த தமிழ் சிற்றிலக்கிய வகையில் ஒன்றான 'செண்பகராமன் பள்ளு' பரதகுல தலைவர்கள் 'அடப்பன்' என்று பெயர் தாங்கியிருந்ததை பதிவு செய்கிறது.

(எ.கா) அணைஞ்சுகுட்டி அடப்பன்(28)

கல்வெட்டு:-

மாவட்டம்/வட்டம்/ஊர்:காஞ்சிபுரம்

அரசு:தெலுங்கு சோழர்

அரசன்: கண்டகோபாலன்

வரலாற்று ஆண்டு:கிபி 1252

இடம்:அருளாளப்பெருமாள் கோயில் இரண்டாம் திருச்சுற்று மேற்குச் சுவர்.

கல்வெட்டு குறிப்புரை:புலியூர்கோட்டத்து வேளிச்சேரி என்னும் சீலசிகாமணிச் சதுர்வேதிமங்கலத்துக் காணியுடைய 'அடைப்பன் காட்டியகையன்' என்னும் தொண்டை மண்டலக் குருகுலராயன் என்பவன் திருவத்தியூர் அருளாளப் பெருமாளுக்கு திருநந்தாவிளக்கு ஒன்று எரிக்க 11 எருமைகளை கோயில் தானத்தாரிடம் வழங்கியுள்ளான்.

A rare 1890 photo of a Boat Mail or Indo-Ceylon Train approaching Tuticorin Port. This was an unusual but feasible setup of rail and steamer service to reach Ceylon from Madras. Passengers could buy a single ticket for the whole journey. Although a bit tedious but served the purpose for the fortune seekers at that time.

The boat train was introduced in the Madras to Tuticorin Port route in 1880 by the British. Departing from Madras it took 21 hours to reach Tuticorin (Thoothukudi) Port (by the same Indo-Ceylon train shown in this photo). British Ceylon (now Sri Lanka) was a land of job and business opportunities in the late 1800s and early 1900s. To cater to the ever-increasing global demand for tea, the British set up tea plantations on the island.

But the country just did not have the labour to handle the work in the plantations and factories. To fill this gap the British encouraged people from India to crossover to the island for jobs. Many grabbed the opportunity. So to convey the movement of people and goods the ‘Boat Mail’ a combination of train and steamer ship travel from India To Ceylon was established in the 1880s. By 1914 after the Pamban Bridge was built, the train route changed from Madras to Dhanushkodi instead of Tuticorin, resulting in a much shorter ferry ride.

Source: https://www.past-india.com/.../boat-mail-train-steamer.../

Heritage Vembaru

Welcome to Vembar

மதுரையை கைப்பற்றிய பரதவர் அரசன்

மீனவர்கோன் / பாண்டியன்

சங்கு குளித்தல்

குருகுலராயன் அடப்பன்

INDO-CEYLON TRAIN

Find

LABELS

INDEX

Links

PAGES

Views

Thambi Ayya Fernando

Dev Anandh Fernando

Anton Niresh Vaz

.....

Address:

Phone:

Email: